Historia skrzypiec: łatwa mapa ich pochodzenia

Instrumenty smyczkowe to takie, które wydają dźwięk za pomocą smyczka, takie jak skrzypce. Za przodków skrzypiec uważa się arabskie rabab i rebec, które powstały na Wschodzie w średniowieczu i były popularne w Hiszpanii i Francji w XV wieku. Skrzypce, instrument smyczkowy, powstały w Europie pod koniec średniowiecza. Skrzypce są spokrewnione z chińskim erhu i morin khur, które pochodzą od rabab na Wschodzie.

W tym artykule zajmiemy się jego bogatą historią i pochodzeniem. Przedstawimy również kompleksowy oś czasu historii skrzypiec aby zapewnić wizualną reprezentację jego ewolucji. Zacznijmy teraz czytać, aby poznać wszystkie szczegóły, które musisz o nim wiedzieć.

• Część 1. Jak wyglądają pierwsze skrzypce
• Część 2. Stwórz historię osi czasu skrzypiec za pomocą obrazów
• Część 3. Jak stworzyć historię osi czasu skrzypiec za pomocą MindoOnMap
• Część 4. Różnice między skrzypcami starożytnymi i współczesnymi

Część 1. Jak wyglądają pierwsze skrzypce

Skrzypce są wyjątkowe pod względem kompletności w porównaniu do swoich poprzedników. Co więcej, zamiast ewoluować stopniowo w czasie, nagle przybrały nowoczesną formę około 1550 roku. Jednak żadne z tych zabytkowych skrzypiec nie jest nadal używane. Obrazy skrzypiec z tej epoki służą do wnioskowania o historii instrumentu.

Północne Włochy są domem dla dwóch najstarszych lutników znanych w historii: Gasparo di Salò (znanego również jako Gasparo di Bertolotti) z Salò i Andrea Amati z Cremony. Dzięki pomocy tych dwóch lutników historia instrumentu oczyszcza się z mgły mitu i przechodzi w weryfikowalną prawdę. Ci dwaj nadal tworzą skrzypce. W rzeczywistości skrzypce Andre Amatiego są najstarszymi, które są nadal używane.

Część 2. Historia skrzypiec. Oś czasu

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych i emocjonalnych instrumentów w historii muzyki są skrzypce. Historia skrzypiec obejmuje wieki artyzmu, wynalazczości muzycznej i znaczenia kulturowego, od skromnych początków w średniowiecznej Europie do rozwoju w nowoczesne arcydzieło. Więcej szczegółów można zobaczyć poniżej, wraz ze świetną wizualizacją przygotowaną przez MindOnMap. Sprawdź teraz oś czasu historii skrzypiec:

IX–XIII wiek: Wczesne instrumenty smyczkowe

Na rozwój instrumentów strunowych smyczkowych miało wpływ pojawienie się takich prekursorów, jak vielle (Europa) i rebab (Bliski Wschód).

1500: Narodziny współczesnych skrzypiec.

Północne Włochy to miejsce, w którym skrzypce pojawiły się po raz pierwszy w formie, jaką znamy dzisiaj, a Cremona i Brescia były pierwszymi głównymi ośrodkami. Ich standardowa forma przypisywana jest Andrei Amati.

Lata 1600.: Złoty wiek

Do włoskich rzemieślników, którzy udoskonalili akustykę i wygląd skrzypiec, zaliczają się Giuseppe Guarneri, Antonio Stradivari i Niccolò Amati.

Lata 1700.: Mistrzostwo w grze na Stradivariusie

Liczne skrzypce wykonane przez Antonia Stradivariego do dziś cieszą się dużą popularnością ze względu na ich niezrównaną jakość dźwięku.

Lata 1800.: Ekspansja epoki romantyzmu

Kompozytorzy tacy jak Paganini i Beethoven pokazali potencjał ekspresyjny skrzypiec zarówno w utworach solowych, jak i orkiestrowych, prezentując znaczące postępy w technice gry na skrzypcach.

Lata 1900.: Obecność na całym świecie i masowa produkcja

Produkcja skrzypiec w fabrykach sprawiła, że stały się one dostępne dla ludzi na całym świecie. Skrzypce zostały włączone do muzyki folkowej, jazzowej i klasycznej.

Lata 2000.: Współczesna innowacja

Rola skrzypiec została rozszerzona przez skrzypce elektryczne i fuzję gatunków (w tym pop, rock i EDM). Technologia cyfrowa pomaga również w pisaniu i nauce.

Część 3. Jak stworzyć historię osi czasu skrzypiec za pomocą MindOnMap

Wszyscy odkryliśmy, że skrzypce mają bogatą historię. Możemy zobaczyć innowacje, które wprowadziły i jak ludzie je kochali przez lata. Rzeczywiście, jest tak wiele szczegółów do zrozumienia. Dobrze, że mamy jasną i świetną oś czasu MindOnMap historii skrzypiec przedstawioną powyżej. Czy zastanawiasz się, jak powstały? To tylko kilka kroków; zobacz poniższy temat:

Zobacz, prosty proces tworzenia osi czasu Violin jest możliwy dzięki MindOnMap. Ma bardzo prosty proces, ale może wytworzyć skuteczną wizualizację, aby przedstawić wszystkie ważne szczegóły.

Część 4. Różnice między skrzypcami starożytnymi i współczesnymi

Ewolucję instrumentu muzycznego można porównać do jego rozwoju. Wiele jego etapów jest niejasnych lub nieudokumentowanych, a jest to stopniowy i zawiły proces. Skrzypce mają historię sięgającą IX wieku. Rabãb, starożytne perskie skrzypce, które były popularne w dynastiach islamskich, jest jednym z możliwych poprzedników skrzypiec. Rabãb zawierał dwie jedwabne struny, które były przymocowane do kołków stroikowych i kołka końcowego.

Strojenie tych strun odbywało się w kwintach. Instrument miał długą szyjkę, korpus bezprogowy i korpus w kształcie gruszki. Różne europejskie instrumenty smyczkowe rozwinęły się w wyniku ich wprowadzenia do Europy Zachodniej w XI i XII wieku, pod wpływem liry i rabab, napędzane nieustannym dążeniem do doskonałości i wyrafinowania oraz wymaganiami coraz bardziej złożonego repertuaru. W miarę jak posuwamy się naprzód, oto różnice między starożytnymi skrzypcami a współczesnymi skrzypcami.

Starożytne skrzypce

Rebec, instrument oparty na rabãbie, który powstał w Hiszpanii, prawdopodobnie w wyniku wypraw krzyżowych, jest jednym z przodków skrzypiec. Na rebecu grało się, opierając go na ramieniu. Miał drewniany korpus i trzy struny. Obecne były również polskie skrzypce, bułgarska gadulka oraz rosyjskie instrumenty znane jako gudok i smyk, które można zobaczyć na freskach z XI wieku.

Rebec znacznie różnił się od francuskiego vieille z XIII wieku. Miał pięć strun i większy korpus, który pod względem rozmiaru i kształtu przypominał obecne skrzypce. Żebra były zakrzywione, aby ułatwić smyczkowanie. Co mylące, nazwa vielle później zaczęła odnosić się do innego instrumentu, vielle á roue, który znamy jako hurdy-gurdy.

Współczesne skrzypce

Wraz z rozwojem współczesnych skrzypiec głośniejsze instrumenty mniej arystokratycznej rodziny lira da braccio stopniowo zastępowały te gamby, które były znaczącymi instrumentami w okresie renesansu. Na początku XVI wieku skrzypce zadebiutowały w północnowłoskim regionie Brescia.

Szkoła cenionych muzyków smyczkowych i twórców wszystkich renesansowych instrumentów strunowych, w tym violi da gamba, violone, lyra, lyrone, violotta i viola da braccio, miała swoją siedzibę w Brescii od 1485 roku. Chociaż nie zachował się żaden instrument z pierwszych dekad XV wieku, skrzypce można zobaczyć w kilku dziełach sztuki z tej epoki, a nazwa skrzypce po raz pierwszy pojawia się w bresciańskich dokumentach w 1530 roku.